زنگ که به صدا در می آید، با صدای ممتد آن درهای کلاس ها گشوده می شود و دانش آموزان با هیاهوی زیاد به طرف صحن مدرسه هجوم می برند.یکی از بچه های کوچک تر زمین می خورد و زیر دست و پای بزرگ ترها می افتد. آرام برو ...جلوتو نگاه کن...حواست کجاست...معاونان آموزشگاه می کوشند تا با امر و نهی و گاه توپ و تشر، سرعت بچه ها را کم و از برخورد دانش آموزان با یکدیگر جلوگیری کنند اما گویا گوش خیلی ها بدهکار نیست.حیاط مدرسه کوچک و قناس است و حداکثر 250 متر وسعت دارد.بیش از 310دانش آموز قد و نیم قد از اول تا کلاس  سوم قرار است بعد از حدود45دقیقه نشستن پشت نیمکت، انرژی شان را تخلیه کنند.روان شناسان تعلیم و تربیت برای هر 45 دقیقه کار فکری و مطالعه، حدود 15 دقیقه استراحت و انجام حرکات ورزشی سبک در هوای آزاد را توصیه می کنند.جنب و جوش و دویدن بچه ها به دنبال یکدیگر در فضایی که وسایل ورزشی و بازی دیگری ندارند تنها وسیله تخلیه هیجانی کودکان است اما در این فضای کوچک، بچه ها به ماهی هایی می مانند که در آکواریوم حبس شده اند و نمی توانند به راحتی و آزادانه به هر سو بدوند و شادی کنند.تا سرعت می گیرند، یا به دیوارها می رسند و یا با بچه های دیگر برخورد می کنند معمولا هم پس از هر برخوردی، مرافعه و شکایت به راه است. معاون مدرسه هر چند لحظه یک بار به ساعت مچی اش نگاه می کند... این زنگ کی می خورد؟

هر رفتار انسان، از جمله محصل، هدف دارد یا هدف گردان است. دانش آموزان، عملی را بی هدف انجام نمی دهند بلکه می خواهند با آن عمل خود نیاز یا نیازهایی را ارضا کنند. بنابراین، باید هدف ها و نیازهای ایشان را شناخت و جدی گرفت. مثلاً اگر رفتار نامطلوبی از دانش آموزی سر بزند نباید تنها جلب توجه را علت آن رفتار بدانیم.کاربرد اصول و تدابیری می تواند به ما کمک کند که از رخ دادن مشکلات رفتاری جلوگیری کنیم یا آن ها را به حداقل برسانیم. از جمله:از روز اول آغاز کلاس، مدیریت کامل را اعمال کنیم.  باید روز اول به گروه تازه دانش آموزان خود بگوییم که مقررات ما در اداره کلاس کدام اند و از ایشان چه انتظارهایی داریم. محیط کلاس را از هر لحاظ حتی فضا و تجهیزات، سالم گردانیم. باید مطمئن باشیم که دانش آموزان ما در کلاس راحت اند.و در مدرسه احساس آرامش می کنند. فعالیت های یادگیری را طوری طراحی کنیم که برای هم? دانش آموزان، معنادار باشند؛ و با رغبت ها و توانایی های ایشان سازگار باشند. برای این منظور ناگزیریم اصول رشد و تکامل، خصایص رشدی هر سن، محتوای درسی خاص هر کلاس و هر مقطع، و رغبت های ویژه دانش آموزان خود را دقیقاً بدانیم. برای هم? دانش آموزان فرصت هایی فراهم آوریم که موفقیت را تجربه کنند.به تجربه دیده ایم که برخی از دانش آموزان به زودی نشان می دهند که پیشرفت درسی دارند در صورتی که برخی دیگر دیرتر خود را آشکار می کنند. با بعضی از دانش آموزان در دروس علمی و برخی در دروس اجتماعی پیشرفت نشان می دهند. در هر صورت، معلم باید تدابیر و راهبردهایی به کار ببرد که هم? دانش آموزان، به شکلی، موفقیت را تجربه کنند.

4زنگ تفریح بیشتر نداریم          

یک دانش آموز که در یکی از مدارس مرکز شهر به تحصیل مشغول است و به اصطلاح بچه درس خوان به نظر می رسد با بیان این که در 5ساعت تدریس، فقط 4 زنگ تفریح داریم، عنوان می کند: زنگ تفریح اول را که به بازی می گذرانیم، زنگ دوم هم که در نماز جماعت شرکت می کنیم گاهی هم قسمتی از این اوقات را به مطالعه و مرور درس ها می پردازیم.« سارا » درباره زمان زنگ تفریح هم می گوید: در همین حد خوب است و بیشتر از این هم باشد  بهتر  می شود..به گفته وی، یکی از مشکلاتی که در زنگ تفریح دیده می شود ازدحام برای استفاده از سرویس های بهداشتی است که به دلیل بی توجهی برخی دانش آموزان در بسیاری از موارد وضعیت مطلوبی ندارد بنابراین او سعی می کند تا در حد امکان از سرویس بهداشتی مدرسه استفاده نکند.نظر« مریم» که او هم در کلاس سوم همین مدرسه تحصیل می کند و جثه بزرگی دارد، جالب به نظر می رسد که می گوید: «من بیشتر زنگ تفریح را صرف بازی و گاه دعوا با بچه ها می کنم که بعضی وقت ها بینمان صلح می شود، گاهی هم پیروز می شوم و گاهی هم   می دویم و البته در بسیاری مواقع باید در دفتر مدرسه نیز جواب گو باشیم.»وقتی از او درباره این که آیا تا کنون شاهد صدمه دیدن کسی بوده است، می پرسم به یکی از بچه های کلاس که دستش را گچ گرفته است اشاره می کند و می گوید: بله، این هم کلاسی ما هنگام دویدن روی دستش افتاد و دچار آسیب دیدگی شد و به جز او، هر از گاهی برای بعضی از بچه ها حوادثی پیش می آید.«آیدا » دانش آموز  پایه دوم نیز می گوید: کلاس ما 34 دانش آموز دارد، تا نزدیک تخته نیمکت چیده اند... همین که زنگ تفریح به صدا در می آید ...همه به طرف حیاط می دوند ... بعد از یک ساعت ... توی کلاس تنگ و تاریک ماندن... بازی کردن در حیاط می چسبد.اما به حیاط که می رسیم، نمی توانیم خیلی تحرک داشته باشیم... درست مثل حالت مولکول ها در جامدات! فقط در جای خودمان می لرزیم.مدیر و معاون های مدرسه هم مرتب گیر می دهند...ندو ...یواش ... و از این حرف ها.وی ادامه می دهد: کلاس ما مثل قفس و حیاط مدرسه هم قفسی کمی بزرگ تر است.« بهاره» دانش آموز کلاس سوم هم می گوید: حیاط خانه پدربزرگ من در روستا از صحن مدرسه بزرگ تر است! در این جا زنگ تفریح یا ورزش جرات نمی کنیم به توپ شوت محکمی بزنیم، چون بالای پشت بام یا آن طرف دیوار می افتد و بازی مان قطع می شود.

لینک دانلود:

گزارش تخصصی زنگ تفریح بچه ها و مشکلات معاونان مدرسه