چگونه توانستم مصرف خوراکی دانش آموزان را کنترل کنم؟
مقدمه
یا أَیّهَا النّاسُ کُلُوا مِمّا فِی اْلأَرْضِ حَلالاً طَیِّبًا .... [1]
یکی از خصوصیات هر موجود زنده نیاز به غذا است. غذا برای تأمین نیروی مورد نیاز بدن، برای فعالیت کار دستگاههای مختلف بدن، رشد و نمو، تأمین حرارت ثابت بدن و هر یک از تظاهرات حیاتی لازم است و این واقعیت که زندگی بدون غذا میسر نیست میتواند به طور کلی از اهمیت بسیار زیاد تغذیه کفایت کند. البته در نظام آفرینش، خالق یکتا به لطف و رحمانیتش در قالب هدایت تکوینی، موجودات زنده را به دستیابی به مواد غذایی مورد نیاز و تعیین حدود لازم راهنمایی کرده است، ولی انسان را به استعانت از قوهی تفکر، و بالاتر از آن هدایت انبیائ الهی مورد رحمت افزونتری قرار داده است، که تشخیص خیر و صلاح او را در همهی مسائل و از جمله در باب تغذیه آسانتر ساخته است. زیرا آن چنان که در اکمل ادیان الهی، با حلال کردن چیزهای پاکیزه و حرام کردن پلیدیها، سلامت جسم و روان آدمی را تضمین نموده است. وَ یُحِلّ لَهُمُ الطّیِّباتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثَ وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ اْلأَغْلالَ الّتی کانَتْ عَلَیْهِمْ ...[2] و در عبارت کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ [3] و از بطن دیگر آیات دیگر آیا همچون فَلْیَنْظُرْ أَیّها أَزْکى طَعامًا [4] و در لابهلای احکام تغذیه با استنباط از برخی آیات
دیگر [5] و با تکیه بر ضرورت بهرهگیری صحیح از نعمات الهی و این که به این بهرهگیری مؤمنین البته شایستهترند زیرا بنای آفرینش آدمی بر بندگی خدا [6] و قرار گرفتن در مسیر کمال است که البته مؤمن که سالک این طریق است به مقام قرب الهی نزدیکتر است. قُلْ مَنْ حَرّمَ زینَةَ اللّهِ الّتی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِیَ لِلّذینَ آمَنُوا فِی الْحَیاةِ الدّنْیا خالِصَةً یَوْمَ الْقِیامَةِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ اْلآیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ [7] شیوهی تغذیهی آدمی مشخص میگردد به خصوص که مؤمن هنگام استفاده از نعمات الهی راه افراط و زیادهروی و اسراف را پیش نخواهد گرفت وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنّهُ لا یُحِبّ الْمُسْرِفینَ [8] و نیز چون در همهی اعمال و افعال او یاد خدا به عنوان عامل نظارت و کنترل اعمال و افعالش جای خاص و ممتازی دارد و غذا را با ذکر خدا میخورد، لذا امر و نهی خدا را قبل از برداشتن لقمه در نظر دارد، و آیهی شریفهی فَلْیَنْظُرِ اْلإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ [9] که آدمی باید در غذای خود (اعم از غذای فکری و جسمی) به دقت بنگرد. او را به اندیشه در کیفیت غذا، کمیت آن، ارتباط آن با نیاز جسم او، پاکیزه بودن آن و این که تا چه حد حقوق جامعه در آن رعایت شده و حلال و حرام خدا را مورد توجه قرار داده و از این گونه دقتها در ابعاد مختلف آن برخواهد انگیخت
لینک دانلود:
چگونه توانستم مصرف خوراکی دانش آموزان را کنترل کنم؟
چگونه توانستم مصرف خوراکی دانش آموزان را کنترل کنم؟